Wielki Mur Chiński jest chyba najbardziej rozpoznawalnym symbolem Chin. Stanowi ważny element chińskiej historii. Co roku jego fragmenty odwiedzane są przez rzesze turystów z całego świata, w tym zagranicznych liderów i szefów rządów. W 1987 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przez setki lat powstało wokół niego wiele mitów i legend. Co jest prawdą, a co kłamstwem?
Konstrukcja i jej historia
Wielki Mur Chiński jest najdłuższą konstrukcją zbudowaną przez człowieka.
Jego pierwsze fragmenty wzniesiono w VI wieku p.n.e., kiedy to poszczególne państewka feudalne zbudowały własne systemy obronne złożone z murów.
Wówczas miały one stanowić budowlę chroniącą chłopów, którzy pracowali na polach przed napadami plemion nomadzkich.
Uważa się, że najwcześniejsza, prawdziwie połączona ściana została zbudowana za panowania Pierwszego Cesarza Chin – Cin Szy Huangti (Qin Shihuangdi), któremu około 221 r. p.n.e. udało się zjednoczyć część tzw. Walczących Królestw.
Cesarz próbował połączyć ściany w celu zapewnienia obrony przed północnymi najeźdźcami, a także chciał w ten sposób ochronić pobliski Jedwabny Szlak.
Dlatego też nakazał budowę Wànli Chángchéng, czyli Muru Dziesięciu Tysięcy Li, znanego od XIX wieku w Europie pod nazwą Wielki Mur Chiński.
Tradycyjna nazwa muru ma związek z chińską liczbą dziesięciu tysięcy, która dla Chińczyków symbolizuje coś nieskończonego oraz z chińską jednostką miary Li (2 Li równe jest 1 km).
Jak długi jest Wielki Mur Chiński?
W 2012 roku chińska administracja państwowa zajmująca się dziedzictwem kulturowym ogłosiła, że w wyniku analiz oszacowano, iż całkowita długość Wielkiego Muru Chińskiego, wzniesiona na przełomie różnych dynastii, wynosiła 21 196,18 km.
Wielki Mur Chiński rozciąga się od miejscowości Shanhaiguan nad Zatoką Liaotuńską (Morze Żółte), przez Mongolię Wewnętrzną, do przełęczy Jiayuguan w górach Qilian Shan.
Całość liczy wiele bocznych odgałęzień i wiedzie licznymi grzbietami górskimi położonymi na wysokości około 1000 m n.p.m.
Ponad 40 tysięcy kamiennych reliktów (mury, okopy, wieże i fortyfikacje) Wielkiego Muru Chińskiego znajduje się w 15 prowincjach i regionach, w tym w Pekinie, Tiencin, Hebei, Shanxi, Mongolii Wewnętrznej, Liaoning, Jilin, Heilongjiang, Shandong, Henan, Shaanxi, Gansu i Qinghai.
Wielki Mur Chiński budowano w różnym czasie z zastosowaniem przeróżnych technik.
Jego najdłuższy fragment długości około 8850 km został zbudowany przez cesarzy Ming (początek dynastii 1386 rok).
Ostatni fragment wybudowano w 1878 r. pod koniec dynastii Qing.
Obecnie turyści podziwiają jedną z kilku części zachowanego głównego muru, który liczy 2400 km długości.
Wielki Mur Chiński – wielki cmentarz
Średnia wysokość ścian Wielkiego Muru Chińskiego wynosi 7,8 metra, z czego najwyższa liczy 14 metrów.
Z kolei średnia szerokość mierzy ok. 6,5 metra.
Wysokość murów jest różna – najwyższy punkt to Huanglouyuan na północno-zachodnich przedmieściach Pekinu, z wysokością 1 439,3 m, zaś najniższy punkt znajduje się w Laolongtou
w Hebei, tuż nad poziomem morza.
Do tak wielkiego przedsięwzięcia zaangażowano w sumie ponad 3 miliony robotników.
Siłą roboczą byli żołnierze, przymusowo rekrutowani chłopi, niewolnicy, skazańcy i więźniowie wojenni, którzy pracowali na budowie aż do śmierci.
W czasach starożytnych do budowy nie używano specjalistycznych maszyn, lecz wykorzystywano głównie siłę i pracę ludzkich rąk.
Duże kamienie, ziemia, drewno i cegły były transportowane na plecach lub przez osły i konie.
Wykorzystano także proste maszyny, takie jak wózki, łopatki i koła.
Pierwotnie zamiast zaprawy złożonej z mieszanki cementu i piasku używano mąki ryżowej, która działała jak niezawodny klej.
Niewolnicza praca pochłonęła wiele istnień ludzkich.
Jeden z chińskich mitów głosi o tym, że ciała robotników chowano w murach.
Historie te ani nie znalazły rzeczywistego potwierdzenia, ani nie wydają się prawdopodobne, gdyż jak wiadomo rozkładające się ciała, mogłyby osłabić całość konstrukcji już na etapie jej budowy.
Legenda płaczu Meng Jiangnu
Historia Meng Jiangnu jest najsłynniejszą i szeroko rozpowszechnioną legendą o Wielkim Murze Chińskim.
Historia powstała podczas panowania pierwszej cesarskiej dynastii.
Mówi o tym, jak gorzki płacz Meng Jiangnu sprawił, że upadła część Wielkiego Muru.
Mąż pięknej Meng, Fanfu Qiliang, został złapany przez urzędników federalnych i wysłany do budowy Wielkiego Muru.
Meng Jiangnu nic nie wiedząc o jego odejściu, zaczęła rozpaczliwie go szukać.
Gdy dotarła do ściany Wielkiego Muru, dowiedziała się, że jej mąż zmarł wycieńczony morderczą pracą.
Gdy Meng usłyszała te złe wieści, przez dziesięć dni rozpaczliwie płakała po stracie męża.
Jej wielki, płynący z serca płacz spowodował upadek długości ponad 400 km odcinka ściany muru, który odsłonił kości nieboszczyka.
Legenda ta ma wiele wersji.
Jest dobrze znana w Chinach, a nawet została rozpowszechniona w podręcznikach, pieśniach ludowych i tradycyjnych chińskich przedstawieniach.
Wielki Mur Chiński to coś więcej niż ściana
Powszechnie przyjęto, że Wielki Mur Chiński to prosta ściana.
Fakty historyczne wskazują jednak, że dawniej była to obszerna fortyfikacja, która składała się z zachodzących na siebie murów i okopów stworzonych dla blokowania wrogów.
Całość konstrukcji obejmowała również liczne strażnice i wieże, które miały stanowić centrum komunikacyjne, miejsce odbierania i przesyłania sygnałów.
To także twierdze stworzone do rozstrzygania czołowych walk i baraki dla żołnierzy.
Dziedzictwo gospodarczo-kulturowe
Wielki Mur Chiński stanowił doskonałą budowlę obronną, ponieważ powstawał w strategicznych miejscach.
Ponad 2500 lat temu był skutecznym sposobem na obronę terytorialną Chin.
W wyniku starć pomiędzy rolnikami i nomadami Wielki Mur Chiński zapewniał ochronę rozwoju gospodarczego i postępu kulturalnego, chronił szlaki handlowe, takie jak Jedwabny Szlak oraz zapewniał bezpieczne przekazywanie informacji i transportu.
Wielki Mur Chiński do dziś jest potężnym symbolem.
Z jednej strony reprezentuje zjednoczenie Chin i niesamowitą zdolność Chińczyków do pracy na rzecz dobra kraju, a z drugiej stanowi oddzielenie od reszty świata.
Niepokojący jest jednak fakt, że Wielki Mur z roku na rok… maleje.
Poza zniszczeniami spowodowanymi siłami przyrody największe zagrożenie stanowi tamtejsza ludzkość.
Akty wandalizmu, pozyskiwanie cegły do budowy domów i budynków gospodarczych przez lokalnych mieszkańców, a nawet rozbiórka muru i wykorzystywanie jego budulca jako kruszywa do budowy drogi, to tylko niektóre z niepokojących chińskich doniesień.
Niezwykła atrakcja turystyczna
Wielki Mur Chiński pełni również rolę niezwykłej atrakcji turystycznej.
Co roku pomaga przyciągnąć do Chin miliony ludzi, którzy pragną naocznie podziwiać dziedzictwo kultury chińskiej.
Z wszystkich odcinków Wielkiego Muru, największym i najbardziej znanym jest Badaling.
Odwiedza go także najwięcej turystów.
Jest typowym dziedzictwem historii i kultury Chin.
Podczas wizyty w Chinach Badaling odwiedzają liczni zagraniczny liderzy i szefowie rządów.
W 1957 roku w Badaling pojawił się pierwszy zagraniczny gość – Klimient Jefriemowicz Woroszyłow, ówczesny przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR.
W ciągu następnych pięćdziesięciu lat tę część Wielkiego Muru Chińskiego odwiedziło ponad 400 światowych liderów, w tym prezydent Stanów Zjednoczonych Richard Nixon, prezydent Ronald Reagan, George Walker Bush, królowa Elżbieta II, premier Margaret Thatcher, Borys Jelcyn, Władimir Putin, Nelson Mandela i cesarz Akihito.
Tak liczne odwiedziny czołowych liderów zagranicznych sprawiły, że Wielki Mur Chiński, jeden z cudów świata, uważany jest za pomnik w historii dyplomacji Chin i pierwszy, najbardziej rozpoznawalny obiekt chińskiego rynku turystycznego.
4 DVD Mur Chiński kupisz tutaj kliknij
