Indonezyjska Piramida Gunung Padang to najstarsza, największa i jednocześnie najbardziej niezwykła i zagadkowa budowla zlokalizowana na terenie Południowo-Wschodniej Azji. Znajduje się ona na indonezyjskiej wyspie Jawa i z pewnością można powiedzieć, że w wielu względach przewyższa egipskie piramidy, które tak fascynują badaczy od co najmniej kilku stuleci. Z pewnością każda taka budowla jest wyjątkowa i kryje w sobie wiele zagadek. Nie wiemy, chociażby dokładnie co znajduje się w ich wnętrzu, po co powstały, ani w jaki sposób przenoszono gigantyczne skalne bloki bez zastosowania ciężkiego sprzętu.
Miejscowe legendy i nie tylko
Gdy doszło do wybuchu I wojny światowej, na teren Indonezji przybyło wielu kolonistów ze Starego Świata.
Największą dociekliwością wykazali się Holendrzy, którzy już w 1914 roku zaczęli przyglądać się dziwnej górze.
Miejscowi poinformowali ich, że Gunung Padang jest „Górą Oświecenia”, czyli z ich punktu widzenia miejscem świętym, które przez wiele stuleci uznawano za lokalizację do medytacji oraz obserwacji nocnego nieba.
Stworzone miało zostać przez mitycznego Króla Silawangi.
Kolejne szczątkowe informacje na temat niezwykłej góry pojawiały się w 1949 roku, jednak później została ona całkowicie zapomniana na dokładnie 30 lat.
W roku 1979 na jej szczyt wspięła się grupa naukowców – geografów oraz geologów.
Znaleźli tam niezwykle dużą ilość kamiennych brył, których kształty wykazywały dużą regularność.
Oprócz tego ich rozkład zdradzał ściśle określony porządek.
Wówczas doszło do pojawienia się pierwszych, trudnych do rozwikłania zagadek związanych z piramidą Gunung Padang:
Przez kogo zostały wykonane bryły i jakim celu, oraz w jaki sposób dokonano przetransportowania ich na wysokość 885 metrów n.p.m.
Jednocześnie dokonano dokładnego spisania legend dotyczących góry, które znane były miejscowej ludności.
Określano ją „Górą Oświecenia”, znajdujemy w nich informacje dotyczące Króla Silawangi – miał on zaledwie jednym ruchem ręki dokonywać przenoszenia bazaltowych bloków i w ten sposób stworzyć tę niezwykłą piramidę.
Dowiadujemy się również, że posiadał on umiejętność przemieniania się w tygrysa.
Naukowcy stwierdzili, że legendy to jedynie miejscowe opowiastki i bajki, jednak koniecznie należy pamiętać, że również w nich można odnaleźć ziarnko pracy i cenne wskazówki do rozwiązania tajemnicy.
Czym zaskakuje Gunung Padang?
Niespodzianki pojawiały się od samego początku badania góry.
Naukowcy nie spodziewali się takiego obrotu sprawy.
Okazało się, że Gunung Padang składa się z pięciu tarasów, każdy wyższy od poprzedniego, a wejście na wierzchołek poprzedzała droga złożona z przeszło 400 stopni.
Powierzchnię na wierzchołku oczyszczono z trawy, bo była silnie porośnięta i odnaleziono pozostałości megalitycznych budowli.
Po przeprowadzeniu wstępnych analiz radiowęglowych wykazano ich wiek na 1500-500 lat p.n.e.
Wykonano również zdjęcia nietypowej struktury z powietrza, ukazały one jej bardzo regularną formę, co sugerowało, że mogła być sztucznie stworzona.
Finansowania wykopalisk na tym terenie podjął się rząd Indonezji i rozpoczęto prace na bardzo szeroką skalę.
Kolejne odkrycia pojawiały się jedno po drugim.
Wykazano, że „Góra Oświecenia” to w istocie sztuczna piramida.
Jej wysokość to przeszło 200 metrów, co można uznać za światowy rekord, gdyż Wielka Piramida Cheopsa mierzy zaledwie 146,6 metra.
Indonezyjska piramida miała powstać z bloków skały wulkanicznej, które połączono ze sobą zaprawą.
Na odsłoniętych ścianach odnaleziono napisy.
Przeprowadzono również skanowanie gruntu, które uwidoczniło, że na głębokości 25 metrów od powierzchni znajduje się pusta komora o wymiarach 10 x 10 x 10 metrów.
Ile lat ma piramida?
W celu uzyskania odpowiedzi na pytanie, jaki jest dokładny wiek Gunung Padang, wykonano kilka odwiertów.
Wykazały one, że jest to wielopoziomowa budowla.
Im dalej w głąb góry się przemieszczano, dokonując odwiertu, tym starsze okazywały się pobierane próbki.
Początkowo określono ich wiek na 3-5 tys.
Lat, kolejnych 9,6 tys. Lat, następnych 11 tysięcy, natomiast na głębokości 30 metrów znaleziono próbkę, której wiek został określony na 22 tysiące lat.
Jest to z pewnością imponujące i czyni tę odkrytą piramidę oficjalnie najstarszą na Ziemi, gdyż piramida Cheopsa ma „podobno” zaledwie 4,5 tysiąca lat.
Naukowcy określili, że piramida w Indonezji powstawała stopniowo przez tysiąclecia, a każda nowa warstwa bazowała na poprzedniej, znacznie starszej.
Nie wiadomo kiedy dokładnie rozpoczęto budowę, głębokie warstwy datuje się na przeszło 22 tysiące lat, jednak nie osiągnięto jeszcze głębokości postawy.
Nietypowe znaleziska
Zbudowanie piramidy przez króla Siliwangę zostało wyjaśnione, już do 2015 roku, gdyż udowodniono, że budowla powstawała bardzo długo i etapami.
Zagadka pojawiła się w momencie zbadania zaprawy cementowej, która była spoiwem pomiędzy poszczególnymi bryłami piramidy.
Okazało się, że w 45% znajdują się w niej minerały krzemowe, a drugie 45% stanowią minerały z rud żelaza.
Zastanawia jakim sposobem w starożytnej Indonezji stosowano metalurgię, bez użycia energii elektrycznej.
Częściowo zagadkę tę rozwikłano na początku 2015 roku, kiedy to przewodniczący zespołu badawczego na tym terenie Dany Hilman ogłosił, że dokonano zdumiewającego odkrycia, nietypowego metalowego urządzenia, uznano za wysoce prawdopodobne, iż jest to najstarsze urządzenie elektryczne na Ziemi.
Badania naukowe wykazały, że stworzone było ze złota oraz miedzi, a jego budowa miała przypominać kondensator elektryczny.
Badacze uważają, że warstwa, w której go odnaleziono ma około 12 tysięcy lat.
Na jednym z tarasów we wschodniej części góry, odnaleziono pod koniec 2014 roku nietypowy artefakt, który zrodził nowe pytania.
Ma on ergonomiczny uchwyt dla lewej ręki.
Jego ciężar wskazuje na jego wysoką gęstość, która zdecydowanie przewyższa zakresy znane z naturalnych skał.
Dokonano badania z zastosowaniem tomografii komputerowej i odkryto metaliczne cząstki, które bardzo równomiernie rozlokowane są w kamieniu.
Zauważono w nim drobinki niklu oraz żelaza.
Cywilizacja pozaziemska?
Przeprowadzono badania, które w sposób całkowicie jednoznaczny wykazały, że znaleziony przedmiot, nie był ręcznie wyrzeźbiony w naturalnym kamieniu, a proces jego powstania musiał być syntetyczny.
Kamień jest bardzo ciężki i zaprojektowany w specjalny sposób, co świadczy, że został stworzony w konkretnym celu.
Jednak jego funkcja jest dziś trudna do odgadnięcia i zrozumienia.
Ma on szorstką powierzchnię, nie znajdujemy na nim żadnych otarć, ani jakichkolwiek innych oznak naturalnego zużycia, co świadczy o tym, że bardzo o niego dbano i prawdopodobnie stosowano go w zaawansowanych praktykach leczniczych, jakie odbywały się na górze.
Odkrycia z tego miejsca są spektakularne.
Jest jeszcze jedna zagadka, która może nieco zmieniać postrzeganie i kierować nasze myśli w stronę pozaziemskich konstruktorów.
Otóż w opowieściach miejscowej ludności znajdujemy informację „o rodzonej siostrze Ziemi, w 500 krokach światła, zamieszkanej przez braci”.
Jest to o tyle ciekawe, że dopiero w roku 2014 dokonano wyjątkowego odkrycia astronomicznego.
W odległości 500 lat świetlnych (500 kroków światła) od Ziemi znaleziono niepowtarzalną planetę Kepler-186f, większą od Ziemi o zaledwie 10%.
Niektórzy uczeni domniemają, że na „rodzonej siostrze Ziemi” może znajdować się życie i woda.
Jaka jest prawda nie wiadomo, pozostaje nie poprzestawać w jej poszukiwaniach i dokonywać coraz ciekawszych odkryć, zagłębiając się w historię i wszechświat.
