W wielu mitach i legendach czytamy, że kiedyś po ziemskim padole chodzili giganci, zazwyczaj silni mężczyźni, którzy przekraczali nawet cztery metry wysokości. Jedni ponoć byli spokojni i nieszkodliwi, inni groźni i skłonni do aktów przemocy. I chociaż takie opowieści nie dziwią, gdy dotyczą one mitycznych wielkoludów, to już ich istnienie opisane w Biblii może zastanawiać.
Fakty są takie, że w całych biblijnych zapisach ponad dwudziestokrotnie pojawia się bezpośrednia lub pośrednia wzmianka na temat gigantów.
Nefilimowie, czyli giganci
Pierwsza wspomnienie o gigantach pojawia się w Starym Testamencie:
A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach (Rdz 6,4).
Polskie słowo „gigant” określa najczęściej hebrajskie „nefilim”, którym współcześnie nazywa się gatunek gigantów.
Z Księgi Rodzaju dowiadujemy się, że owi giganci byli mężczyznami, istotami bohaterskimi, silnymi i sławnymi.
Skąd się jednak wzięli? W tej kwestii zakłada się m.in. interpretację, w której mieliby oni być potomkami upadłych aniołów (w znaczeniu „synów Bożych” zaczerpniętych z Księgi Hioba).
Niegodziwych istot, które zbłądziły w poszukiwaniu uciech cielesnych z ziemskimi kobietami:
A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki. Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały (Rdz 6,1-2).
Można więc zakładać, że spłodzeni z poligamii i pożądliwości, a nie z miłości giganci byli czymśw rodzaju ludzkiej hybrydy, modyfikacji genetycznej, „wybrykiem” natury, rodzajem kary za taką niegodziwość małżeńską.
Potomkowie Seta
Druga interpretacja pochodzenia gigantów ponownie wiąże się z synami Bożymi, z tym że tym razem odnoszą się oni do istot ludzkich, potomków Seta. Dokładniej chodzi o niekorzystny wpływ małżeństw Setytów z kobietami z odrzuconej linii Kainitów i zakazy ich zawiązywania:
Nie będziesz z nimi zawierał małżeństw: ich synowi nie oddasz za małżonkę swojej córki ani nie weźmiesz od nich córki dla swojego syna, gdyż odwiodłaby twojego syna ode mnie, by służył bogom obcym. Wówczas rozpaliłby się gniew Pana na was i szybko by was zniszczył (Pwt 7,3-4).
Niedotrzymanie tegoż zakazu skutkować mogło pojawieniem się owych olbrzymów i wielkim smutkiem Stworzyciela:
Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi… (Rdz 6,5-6).
Od Anakitów do Goliata
W Biblii znaleźć można konkretne opisy gigantów, ich wyglądu i konkretnych zachowań. Olbrzymami byli Anakici, rasa ludzi-gigantów:
Hebron miało pierwotnie nazwę Kiriat-Arba. Arba był największym mężem wśród Anakitów (Joz 14,15). Brali oni udział w walce narodów kananejskich z ludem Bożym. Wywiadowcy Mojżesza: […] rozgłaszali złe wiadomości o kraju, który zbadali, mówiąc do Izraelitów: Kraj, któryśmy przeszli, aby go zbadać, jest krajem, który pożera swoich mieszkańców. Wszyscy zaś ludzie, których tam widzieliśmy, są wysokiego wzrostu. Widzieliśmy tam nawet olbrzymów — Anakici pochodzą od olbrzymów — a w porównaniu z nimi wydaliśmy się sobie jak szarańcza i takimi byliśmy w ich oczach (Lb 13,32).
Jednak ani ich potęga, ani siła nie zwyciężyły z Bożą sprawiedliwością. Podobnie było w przypadku Oga, króla Baszanau oraz Goliata. Na sile, mocy i wielkości próbowali zbudować swoją władzę i odnieść sukces.
Jednak ponieśli klęskę, gdyż nie po ich stronie znajdowała się sprawiedliwość. Cielesna siła przegrała z duchową mocą. Pycha, chciwość i głupota zostały pokonane przez zwykłą pokorę i mądrość.
Na przykładzie Oga, króla Baszanu możemy definiować wielkość gigantów:
[…] Og, król Baszanu, był ostatnim z Refaitów. Jego grobowiec żelazny jest w Rabbat synów Ammona: dziewięć łokci długi, cztery łokcie szeroki, [mierzony] według łokcia zwyczajnego (Pwt 3,11).
Biorąc pod uwagę odkrycia archeologiczne i zakładając, że 1 łokieć to 44,5 cm długości, to król Baszanu mierzył około 4 metrów wysokości!
Każdy chyba pamięta opis walki Dawida z Goliatem. Do dziś jest ona symbolem walki sprawiedliwości i dobra z niesprawiedliwością i złem. Pomimo swej potęgi i wielkości:
[…] wystąpił z obozu filistyńskiego pewien harcownik imieniem Goliat, pochodzący z Gat. Był wysoki na sześć łokci i jedną piędź. Na głowie miał hełm z brązu, ubrany zaś był w łuskowy pancerz z brązu o wadze pięciu tysięcy syklów. Miał również na nogach nagolenice z brązu oraz brązowy, zakrzywiony nóż w ręku. Drzewce włóczni jego było jak wał tkacki, a jej grot ważył sześćset syklów żelaza… (1 Sm 17, 4-7)
Goliat przegrał, bo nie docenił potencjalnie słabego przeciwnika:
[…] sięgnął Dawid do torby pasterskiej i wyjąwszy z niej kamień, wypuścił go z procy, trafiając Filistyna w czoło, tak że kamień utkwił w czole i Filistyn upadł twarzą na ziemię. Tak to Dawid odniósł zwycięstwo nad Filistynem procą i kamieniem; trafił Filistyna i zabił go, nie mając w ręku miecza (1 Sm 17, 49-50).
Kres istnienia
Według Starego Testamentu biblijni olbrzymi wyginęli w czasie potopu: Olbrzymi, sławni od początku, wielcy, biegli w walce — ale nie ich wybrał Bóg ani im nie dał drogi do mądrości.
Zginęli dlatego, że nie mieli mądrości, zginęli z powodu swej nierozwagi (Ba 3,26-28).
Wygląda na to, że giganci nie cieszyli się ani inteligencją, ani mądrością, ani zdolnością logicznego rozumowania. Brakowało im również rozwagi, analizowania, pokory i szacunku do Boskiej mocy:
Nie przepuścił [Pan] dawnym olbrzymom, którzy się zbuntowali ufni w swą siłę (Syr 16,7).
Pewni swej mocy i siły zawsze myśleli, że zwyciężą. Tymczasem okazało się jednak, że pycha ich zgubiła, a ludność pokierowana Boską ręką przetrwała:
Chcesz, by dzieła Twej mądrości nie leżały odłogiem, więc i najlichszemu drewnu ludzie zawierzają życie, i przebywszy burzliwe fale, ratują się na tratwie. Bo i w początkach, gdy ginęli wyniośli olbrzymi, nadzieja świata schroniła się w arcei pokierowana Twą ręką zostawiła światu zawiązki potomności (Mdr 14,5-6).
Książkę ZAGINIONA RASA GIGANTÓW kupisz tutaj kliknij
WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI
