Złota świątynia Dambulla na Sri Lance to dokładnie kompleks pięciu jaskiń, w których znajdują się setki posągów, statuetek, malowideł i fresków Buddy oraz innych bóstw. Jego historia sięga I w. p.n.e., kiedy według legendy, założył go król Valagambahu.
Kompleks Złotej Skały
Dambulla to największy i najlepiej zachowany kompleks świątynny w jaskiniach na Sri Lance.
Skały górują na wysokości 160 m nad otaczającymi równinami.
W okolicy znajduje się ponad 80 jaskiń, ale główne atrakcje znajdują się w pięciu jaskiniach, które zawierają posągi i obrazy związane z Gautama Buddą i jego życiem.
W sumie znajduje się tam 153 posągów Buddy, trzy posągi królów Sri Lanki oraz cztery posągi bogów i bogiń (Wisznu i Ganeśa).
Malowidła ścienne zajmują powierzchnię 2100 metrów kwadratowych i obrazują głównie pierwsze kazanie Buddy oraz ważne wydarzenia z historii kraju.
Kompleks jaskiniowych świątyń Dambulla został wpisany nie bez przyczyny na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1991 r.
Pięć jaskiń
Złota świątynia Damublla składa się w sumie z pięciu jaskiń o różnej wielkości i okazałości.
Jaskinie, zbudowane u podstawy 150-metrowej skały w czasach Anuradhapura (I wiek p.n.e. do 993 n.e.) i Polonnaruwa (1073-1250), są zdecydowanie najbardziej imponującymi spośród wielu świątyń jaskiniowych znalezionych na Sri Lance.
Dostać się do nich można przechodząc wzdłuż łagodnego zbocza skały Dambulla, z której roztacza się panoramiczny widok na okoliczne równiny, w tym skalną fortecę Sigiriya, oddaloną o 19 km.
Największa jaskinia mierzy około 52 m szerokości, 23 m długości i ma 7 m wysokości w najwyższym punkcie.
Czym charakteryzują się poszczególnie świątynie?
Pierwsza nosi nazwę Devaraja Vihara, czyli Świątynia Króla-Boga.
Znajduje się w niej wysoka na 14 metrów, wyrzeźbiona w skale podobizna śpiącego Buddy.
Warto wspomnieć, że postać leżącego Buddy oznacza jedną z dwóch sytuacji – Budda albo usypia, albo umiera.
W tej pierwszej, jego nogi będą ułożone równo na sobie.
W drugiej, jedna noga będzie lekko cofnięta względem drugiej, a na podeszwach będzie kwiat lotosu, symbol stanu doskonałości (nirwany), do którego dążą Buddyści.
Druga świątynia to jaskinia Wielkich Królów, która ma ponad 2000 lat.
To właśnie ona jest największa z całego kompleksu.
Można w niej zobaczyć wiele posągów hinduskich bogów, jak i również króla Walagambahu.
Mówi się o niej, że jest najpiękniejszą ze wszystkich świątyń.
Trzecia świątynia to Maha Alut Vihara, co oznacza Wielka Nowa Świątynia.
Wrażenie robi tam posąg samego fundatora świątyni, króla Kirti Sri Rajasinha, ponieważ jest przedstawiony w sposób przypominający europejski – na głowie ma koronę, nosi spodnie oraz ma przy sobie dwa krzyże.
Dwie ostatnie świątynie są niewielkich rozmiarów.
Czwarta padła kiedyś łupem złodziejów, którzy jednak nie znaleźli w niej kosztowności.
Dodatkowo znajdujący się w niej posąg Buddy został zbezczeszczony przez turystkę, jednak ciężko uzyskać informacje o sposobie tego czynu.
Piąta świątynia powstała najpóźniej, prawdopodobnie w pierwszej połowie XX w.
Złota świątynia Dambulla – dziedzictwo Sri Lanki
Zespół świątyń Dambulla jest wybitnym przykładem sztuki religijnej i kulturowej Sri Lanki oraz Azji Południowej i Południowo-Wschodniej.
Przez lata konserwacja kompleksu koncentrowała się przede wszystkim na zachowaniu jego malowideł ściennych.
Kolejne strategie konserwatorskie w kompleksie świątynnym Dambulla (głównie od 1982 r.) skupiały się na utrzymaniu integralności istniejącego kompleksu, który pozostał niezmieniony od czasu przebudowy werandy świątynnej w latach 30. XX wieku.
Strategia ta została uzgodniona podczas współpracy między UNESCO, The Cultural Triangle Project Sri Lanka i władzami świątynnymi Dambulla, która trwała w latach 1982-1996.
Ponieważ złota świątynia Dambulla pozostaje aktywnym centrum rytualnym, plany ochrony projektu lat 1982-1996 miały na celu poprawę infrastruktury i dostępności miejsca zgodnie z jego statusem światowego dziedzictwa UNESCO.
Obejmowało to remont ręcznie ciętej nawierzchni w obrębie kompleksu i instalację nowoczesnego oświetlenia.
Dalsze inwestycje w infrastrukturę świątyni przyczyniły się do budowy muzeum i innych obiektów turystycznych położonych z dala od tego historycznego kompleksu.
Kontrole UNESCO w 2003 r. zaproponowały rozszerzenie istniejącej strefy chronionej wokół kompleksu, aby zminimalizować uszkodzenia otaczających go obiektów archeologicznych.
Nic dziwnego, gdyż Dambulla jest ważnym sanktuarium w religii buddyjskiej na Sri Lance, niezwykłym ze względu na jego związek z długą i szeroko rozpowszechnioną tradycją praktykowania rytuałów i pielgrzymek buddyjskich od ponad dwóch tysięcy lat.
⇒ Czytaj także: SIGIRIYA I STAROŻYTNY PAŁAC NA LWIEJ SKALE
♦ Zareklamuj wydarzenie, swoją działalność, produkty itd. – dodaj ogłoszenie ⇒ KLIK
♦ Współpraca reklamowa na portalu ⇒ kontakt@odkrywamyzakryte.com
♦ Chcesz poznać więcej tajemnic świata? ⇒ KLIK
