Wyspa Bouveta okazuje się być najdalszą wyspą świata i uchodzi ona za najbardziej samotne i opuszczone miejsce na Ziemi. Jest bezludną, wulkaniczną wyspą na południowym Atlantyku, położoną na południowy zachód od Przylądka Dobrej Nadziei, a należy do Norwegii.
Najbardziej samotna wyspa świata
Wyspa Bouveta ma powierzchnię 58,5 kilometra kwadratowego i praktycznie cała pokryta jest przez lodowce.
Do tego nie ma tam żadnego portu, więc statki muszą zakotwiczać daleko od brzegu.
Obecne na niej wysokie lodowce tworzą urwiska, które opadają do morza albo na czarne plaże wulkanicznego piasku.
Najwyższym punktem na tej wyspie jest Olavtoppen, który ma 780 m n.p.m.
Przez wielu wyspa ta uważana jest za najbardziej samotną wyspę świata, a najbliższym lądem jest Ziemia Królowej Maud na Antarktydzie i oddalona jest o 1600 km w kierunku południowym.
Historia wyspy Bouveta
Wyspa ta została odkryta 1 stycznia 1739 roku przez francuskiego żeglarza i odkrywcę, którym był Jean-Baptiste Charles Bouvet de Lozier, a dowodził on francuskimi statkami Aigle oraz Marie.
Jednak wtedy położenie wyspy nie zostało dokładne ustalone, ponieważ żeglarz ten nie opłynął wyspy i wtedy nie było pewności, czy była to wyspa, a czy tylko część kontynentu.
Potem wyspa nie była odwiedzana, aż do 1808 roku, gdy podpłynął tam statek wielorybniczy, który był dowodzony przez Lindsaya, ale wtedy nikt nie wyszedł na ląd.
Takie pierwsze udane zbliżenie do lądu miało miejsce w 1822 roku, a wtedy to kapitan Morrell lądował na wyspie, gdy polował na foki.
Następnie na wyspie lądował kapitan Norris, a było to w 1825 roku i odtąd nazywana ona była Wyspą Liverpool, ale też została przyłączona do Wielkiej Brytanii.
Później, czyli w 1898 roku, do wyspy dotarła niemiecka wyprawa Carla Chuna, która płynęła statkiem Valdivia, ale podczas tej ekspedycji nikt nie wszedł na wyspę.
Dłuższy pobyt na wyspie miał miejsce dopiero w 1927 roku, a kiedy to norweska załoga przebywała na niej przez około jeden miesiąc, a to było przyczyną terytorialnych pretensji Norwegii względem tej wyspy.
Następnego roku Wielka Brytania zrzekła się praw do wyspy na rzecz Norwegii, a już w 1930 roku wyspa Bouveta została przyłączona do Norwegii.
Wyspa ta w 1971 roku oraz otaczające ją wody terytorialne zostały ogłoszone rezerwatem przyrody, a do dziś nie jest ona zamieszkana i można tam tylko znaleźć zautomatyzowaną stację meteorologiczną, którą umieścili tam Norwegowie w 1977 roku.
Skąd się wzięła tajemnicza łódź na wyspie Bouveta?
W 1964 roku podczas eksploatacji wyspy, w niewielkiej zatoczce, została odkryta nieoznakowana łódź, która kołysała się na falach, a na fragmencie skalistego wybrzeża były resztki prowizorycznego obozowiska.
Jakieś 100 metrów od łodzi na skałach stała beczka o pojemności 160 litrów, a do tego para wioseł, trochę drewna oraz rozcięty zbiornik balastowy.
Jednak nie znaleziono żadnych śladów rozbitków.
Są różne hipotezy, skąd ta łódź wzięła się na wyspie, a jedna z nich mówi, że łódź była szalupą z rozbitego statku, ale nie było przecież ciał rozbitków.
Inna hipoteza mówi, że szalupa dotarła na wyspę bez załogi, gdyż mogła zaginąć na morzu, ale wtedy powstaje pytanie, skąd się wzięły pozostawione na brzegu przedmioty.
Kolejna hipoteza mówi, że łódź mogła wchodzić w skład nieznanej ekspedycji, która dotarła na wyspę w latach 1955 – 1964 i musiała tam porzucić część sprzętu.
Załoga mogła przypłynąć na wyspę dwiema łodziami i z jakichś powodów mogła wrócić jednym statkiem.
Jednak w tej hipotezie też są pewne luki, np. dlaczego ekspedycja miałaby przyciągnąć łódź do zatoki, wytoczyć beczki i rozbić pojemnik.
Gdzie leży klucz do rozwiązania tej tajemnicy…?
⇒ Czytaj także: ENVAITENET – WYSPA, Z KTÓREJ NIKT NIE WRACA
♦ Zareklamuj wydarzenie, swoją działalność, produkty itd. – dodaj ogłoszenie ⇒ KLIK
♦ Współpraca reklamowa na portalu ⇒ kontakt@odkrywamyzakryte.com
♦ Chcesz poznać więcej tajemnic świata? ⇒ KLIK
