Wykopaliska w Bejscach (woj. świętokrzyskie) to dla archeologów nie lada gratka. Niecodziennie przecież na polu uprawnym odkrywa się pozostałości cmentarzyska oraz szereg rzadkich narzędzi i starożytnej polskiej broni, w tym doskonale zachowany miecz sprzed ok. 2 tysięcy lat.
Groby wojowników
Wiosną 2019 roku archeolodzy na polu uprawnym w pobliżu Bejsc w województwie świętokrzyskim na południu Polski, odkryli serię grobów starożytnych wojowników.
Liczba skorup oraz przepalonych kości zaskoczyła archeologów, dlatego podjęto decyzję o rozpoczęciu badań wykopaliskowych.
Na powierzchni ok. 200 mkw. Początkowo udało się odkryć co najmniej 20 pochówków.
Reprezentują one pojedyncze groby rodzinne lub tradycyjne cmentarzyska przodków.
Cały teren pola został podzielony czworokątnymi rowami i kwadratowymi platformami.
Archeolodzy sugerują, że te wydzielone obszary były wcześniej znane jako „strefy kultu zmarłych”.
Oprócz grobów wojowników znaleziono również liczne artefakty sprzed 2000 lat, w tym cztery żelazne miecze i dziewięć grotów włóczni lub oszczepów.
Znaleziska opisano jako „silnie skorodowane i pozornie bezkształtne”.
Badania archeologiczne kontynuowano, dlatego też nowo odkryty miecz, zachowany w doskonałym stanie, jest cennym odkryciem archeologicznym, dającym wgląd w konstrukcję i stylizację dawnej polskiej broni z tamtego okresu.
Zbiory kultury przeworskiej
Naukowcy z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego podczas ostatnich wykopalisk na cmentarzu w Bejscach odkryli zapinki do odzieży, bogato zdobione wrzeciono, żelazne igły, groty włóczni i miecz jednosieczny.
Na podstawie odkrytych przedmiotów twierdzą, że cmentarzysko jest związane z kulturą przeworską, kompleksem archeologicznym z epoki żelaza, którego początki sięgają III wieku p.n.e. do V wieku naszej ery.
Nazwa pochodzi od położonej w pobliżu miejscowości Przeworsk, gdzie odkryto pierwsze artefakty.
Żyjąc w małych, niezabezpieczonych wioskach składających się z kilku domów, ta starożytna kultura kopała głębokie studnie, aby ich osady nie musiały znajdować się w pobliżu zbiorników wodnych.
Opanowali uprawę roślin na polach, które były również wykorzystywane jako pastwiska, dzięki czemu odchody zwierzęce pobudzały żyzność gleby.
Upadek kultury przeworskiej pod koniec V wieku nastąpił tuż po inwazji Hunów – w okresie przewrotu społecznego po upadku imperium rzymskiego.
Nowe odkrycia dodatkowo ilustrują sposób życia mieszkańców Przeworska w stuleciach poprzedzających ich upadek.
Większość artefaktów wydobytych z pola została po stuleciach orki straszliwie zniszczona, często jest nie do poznania.
Jednak jeden żelazny miecz zachował się w doskonałym stanie.
Ta starożytna polska broń została uratowana przez przeworski rytuał kremacyjny, ponieważ podczas pogrzebu jego właściciela, żelazna konstrukcja została wzmocniona i była w stanie wytrzymać postępującą korozję przez prawie dwa tysiące lat.
⇒ Czytaj także: SZTYLET TUTANCHAMONA – ARTEFAKT Z POZAZIEMSKIEGO METALU?
♦ Zareklamuj wydarzenie, swoją działalność, produkty itd. – dodaj ogłoszenie ⇒ KLIK
♦ Współpraca reklamowa na portalu ⇒ kontakt@odkrywamyzakryte.com
♦ Chcesz poznać więcej tajemnic świata? ⇒ KLIK
