Skałki Piekło pod Niekłaniem, niedaleko Stąporkowa to rezerwat przyrody w województwie świętokrzyskim, który jest niezwykły, a o którym wie niewiele osób. Został on utworzony 1 kwietnia 1959 roku. Dlaczego to miejsce jest takie niezwykłe?
Źródlana woda
Rezerwat ten można znaleźć na północny-wschód od Stąporkowa, w pobliżu miejscowości, jaką jest Niekłań Wielki.
Z tej miejscowości trzeba kierować się na Szydłowiec, a po około 200 metrach będzie widać parking i właśnie tam trzeba zostawić samochód, gdyż dalej jest zakaz wjazdu.
Do rezerwatu pozostaje 1600 metrów, ale pod warunkiem, że pójdzie się drogą najkrótszą.
To właśnie około 100 metrów za parkingiem prawie zawsze stoją samochody, gdyż tam znajduje się źródło wody.
Niektórzy twierdzą, że to źródło jest początkiem rzeki Kamiennej, ale zgodnie z mapami rzeka Kamienna ma swój początek w zupełnie innym miejscu.
Jaka jest prawda?
Oczywiście nie jest to źródło rzeki Kamiennej, ponieważ znajduje się ono kilka kilometrów dalej w środku lasu.
Woda z tego źródła jest bardzo miękka i ludzie przyjeżdżają po nią, gdyż idealnie nadaje się do przyrządzania kawy, herbaty, zup, a także nawet nalewek.
Woda z tego źródełka wpada do niewielkiego zalewu na rzece Czarna, który właśnie znajduje się w Niekłaniu Wielkim.
Niezwykłe formy skalne
Rezerwat ten zajmuje fragment grzbietu wzniesienia Piekło, który zbudowany jest z piaskowcowo–ilastych osadów dolnej jury.
Poza tym na terenie tego rezerwatu można znaleźć kilkadziesiąt różnych form skalnych, które mają postać urwisk, skałek, grup skałek o bardzo różnych i jednocześnie oryginalnych kształtach, czyli kazalnic, kominów, okapów oraz grzybów.
Skałki tego rezerwatu tworzą dwa skupiska, czyli wschodnie i zachodnie, które są oddzielone od siebie siodlastym zagłębieniem, a ciągną się one na długości jednego kilometra.
Z kolei wysokość skał dochodzi do ośmiu metrów.
Skały te swoje kształty uzyskały w wyniku wietrzenia i działalności wiatru, ale też swój wkład w to miały warstwy kamienia o niejednolitym charakterze.
W szczelinach skalnych można znaleźć bardzo rzadko występującą paproć, czyli zanokcicę północną, a jest to roślina reliktowa schyłku epoki lodowcowej.
Natomiast na wschód rezerwatu, czyli około 2 km, znajduje się wywierzysko, które nazywa się Biały Stok i jest początkiem bardzo ważnej rzeki regionu, czyli Kamiennej.
Skałki Piekło i ich legenda
Według jednej z takich opowieści, która znalazła się w książce Jerzego Stankiewicza pt. „Legendy świętokrzyskie”, w ty miejscu z rozkazu samego Lucyfera miały pokutować diabły za złe wykonywanie swoich obowiązków.
Z kolei ludzi, którzy byli nieostrożni i znaleźli się w pobliżu, zaczynały kierować na złą drogę albo topiły w bagnach.
Natomiast diabły w nocy miały odbywać swoje harce, np. odwalały kamienie i wdrapywały się na skały, które zaczynały świecić piekielnym blaskiem, a mieszkańcy ze strachu przed diabłami podobno opuścili pobliską leśną osadę.
Turystyka
W lasach stąporkowskich zostały wytyczone cztery szlaki turystyczne PTTK, a także trzy szlaki rowerowe.
Ciekawostką może być fakt, że lasy nadleśnictwa Stąporków są silnie związane z okresem II wojny światowej.
To właśnie w nich przebywał oddział majora Henryka Dobrzańskiego „Hubal”, a w latach okupacji walczyły tutaj oddziały AK ze zgrupowania „Ponurego”, „Robota”, „Szarego”, a także z Gwardii Ludowej.
⇒ Czytaj także: KRZEMIONKI OPATOWSKIE – PREHISTORYCZNY POMNIK HISTORII POLSKI
