Alhambra to jedyny taki w swoim rodzaju zabytek w Hiszpanii. Jest to zespół pałacowy, który jest uznawany za arcydzieło architektury mauretańskiej w Grenadzie w andaluzyjskim regionie Hiszpanii. Za nim znajduje się szczyt Sierra Nevada, który Arabowie nazywali Wzgórzem al-Sabika, a zamek Qualat al-Hamra. „al-Hamra” oznaczało „czerwony”, ponieważ taki kolor miały podobno mury fortecy, które mieniły się w zachodzącym słońcu. Jednak prawdziwe piękne kryje się w środku zespołu pałacowego. W 1984 roku został on wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Trochę historii
Z pewnością można stwierdzić, że Alhambra to najpiękniejszy pałac arabski.
Został zbudowany przez muzułmanów na wzgórzu al-Sabika w IX wieku.
Właśnie z tamtego czasu pochodzi najbardziej ufortyfikowana część tego kompleksu, a jest to Alcazaba.
Taki charakter obronny nadały mu również inne elementy obmurowania, które pochodzą z XI wieku.
W XII wieku w zespole pałacowym odbywały się liczne konflikty zbrojne między Almorawidami a Almohadami.
Jednak budowa kompleksu pałacowego z takiego prawdziwego zdarzenia rozpoczęto na początku panowania arabskiego władcy z dynastii Nasrydów, a był nim Muhammada I Ibn Yusufa.
Wraz ze zmienianiem się władców Alhambra była ciągle przebudowywana i upiększana.
Tam kwitła nauka, poezja, religia i muzyka, ale też zapadały tutaj ważne decyzje polityczne
Alhambra przetrwała do 1492 roku, a był to rok, w którym poddał się ostatni muzułmański bastion w chrześcijańskiej Europie, a była nim nasrydzka Grenada.
Wtedy to ostatni król dynastii Nasrydów, Abu-Abbdullah, poddał Alhambrę Hiszpanom i razem ze swoją królową opuścił zamek i udał się na wygnanie.
Katoliccy monarchowie Hiszpanii, gdy ujrzeli jej piękno, nie zniszczyli pałacu, ale w miejscu zburzonego meczetu dobudowali klasztor oraz królewski pałac.
Piękno ukryte w środku
Alhambra kiedyś była miastem – twierdzą.
Jeśli ogląda się ją z daleka, to przypomina zwykły zamek, ale kiedy wejdziemy do środka, zobaczymy to, co ma najcenniejsze za murami.
Bardzo ważne miejsce w tym pałacu zajmują dziedzińce, które są otoczone kolumnadami, a w ich centrum znajdowały się przepiękne fontanny.
Na przykład jednym z nich jest dziedziniec, który pochodzi z czasów panowania Muhammada V, a jest to słynne Patio de los Leones.
Pośrodku tego dziedzińca znajduje się fontanna, którą podtrzymuje dwanaście lwów, a z ich pysków tryska woda na wszystkie strony świata.
Natomiast lwy symbolizują liczbę znaków zodiaku i miesięcy.
Kolejne miejsce, na które warto zwrócić uwagę, to Mirador de Daraxa, a jest to pomieszczenie, które udekorowano arabeskami, barwnymi płytkami ceramicznymi azulejos, a także ma okiennice, z których można podziwiać piękne widoki.
Jest jeszcze sala audiencyjna Mexuar, która powstała prawdopodobnie w XIII wieku, ale trochę została przebudowana za czasów panowania katolickich królów Hiszpanii.
Swoimi rozmiarami i bogactwem zachwyca również Torre de los Comares, czyli Sala Posłów, gdzie w każdej z bocznych ścian umieszczono po trzy alkowy, a pod sufitem znajdują się otwory okienne.
Natomiast Palacio de Comares była oficjalną rezydencją arabskiego króla.
Są tam również różne sale, np. Sala de los Reyes, czyli Sala Królów, oraz Sala de Dos Hermanas, a także Sala de los Abencerrajes.
Bardzo ważne miejsce w tym kompleksie pałacowym zajmuje głównie Alcazaba, a jest to warowna twierdza, która pochodzi z IX wieku i jest to najstarsza zachowana budowla mauretańska na terenie Grenady.
Za panowania Nasrydów została ona rozbudowana, a w XIV wieku postawiono tam dwie charakterystyczne wieże, które strzegły wejścia na teren twierdzy.
Przez długi czas Alcazaba była wykorzystywana do celów wojskowych, a potem, jako królewska rezydencja oraz więzienie.
Takim mniej znanym w tym zespole pałacowym jest pałac Karola V, który został wzniesiony w połowie XVI wieku obok pałacu Muhammada V.
Jest on znakiem zwycięstwa krzyża nad półksiężycem.
Ważne jest to, że powstał on za pieniądze z podatku, który został nałożony na pokonanych muzułmanów.
Właśnie za ten podatek muzułmanie mogli wykupić prawo do wyznawania swojej religii.
Ten kompleks pałacowy miał być odzwierciedleniem boskiej harmonii na Ziemi.
Dlatego jest tam wiele złota, srebra, polichromii, a także ornamentów, którymi zdobiono pałacowe sale, komnaty, dziedzińce oraz przejścia.
Tak naprawdę trudno jest policzyć wszystkie pomieszczenia, które znajdują się w zespole pałacowym Alhambra.
Arabscy architekci potrafili pięknie połączyć architekturę, zieleń i wodę.
Można stwierdzić, że wszystkiego jest tam w nadmiarze.
Jednak Alhambrą rządzi matematyka i geometria, gdyż wszędzie widoczne są kwadraty i figury o różnorodnych proporcjach boków, a także obecne są tam liczby, znaki oraz cytaty.
Alhambra na zewnątrz otoczona jest pięknymi ogrodami, które leżą na wzgórzu, a z niego roztacza się przepiękny widok na Grenadę.
Jednym z najstarszych zachowanych ogrodów mauretańskich jest Generalife, który powstał za panowania Muhammada III, czyli w latach 1302 – 1309.
Nazwa „Generalife” oznacza „Ogrody Najwyższego Architekta” albo „Ogrody Rajskich Rozkoszy”.
