Alentejo – to tam znajduje się największa grupa zorganizowanych menhirów na Półwyspie Iberyjskim. Na to stanowisko archeologiczne składają się różne megalityczne struktury, takie jak: kromlechy oraz kamienie menhirowe.
Wiek megalitów Alentejo
Megality, które znajdują się w południowej Portugalii, datuje się na pierwszą połowę 4 tysiąclecia p.n.e.
Jednak te najstarsze mogły pojawić się w Alentejo już w 5 tysiącleciu p.n.e.
Najważniejsze obiekty w Alentejo
- Anta Grande do Zambujeiro
Anta Grande do Zambujeiro to megalityczny pomnik, który można znaleźć w Nossa Senhora da Tourega, nidaleko Valverde w gminie Évora.
Przeprowadzono badania, które dowodzą, że struktura tego pomnika powstała pomiędzy 4000 – 3000 p.n.e.
Henrique Leonor Pina w 1965 roku przeprowadził tam wykopaliska archeologiczne, dzięki którym odkryto różne artefakty i zostały one przeniesione do muzeum Évora.
Jednak te wykopaliska wzbudziły pewne kontrowersje z powodu technik, jakie zastosowano do zbudowania konstrukcji.
Odkryto tam tabliczki łupkowe, pastorały, naszyjniki, miedziane przedmioty, ceramikę oraz miski carinated.
W 1971 roku portugalski rząd uznał Anta Grande do Zambujeiro za pomnik narodowy.
Aby turyści nie zniszczyli tego stanowiska archeologicznego, została zbudowana przy nim metalowa obudowa.
Następne wykopaliska zakończono w latach 1989 – 1990, a prowadził je Carlos Tavares da Silva.
Dzięki temu pomnikowi można zobaczyć, jakie były możliwości organizacyjne oraz techniczne zarówno neolitycznych osad, jak i grup kulturowych tamtego okresu.
Składa się na niego nieregularny rzut wolnostojący, który złożony jest z jednokomorowego oraz przegubowego korpusu poziomego, a do tego ma wielokątną komorę oraz prostokątny korytarz.
Zarówno komora, jak i korytarz wejściowy zostały pokryte płytami skalnymi o określonej wielkości, czyli nad komorą grobową znajdują się duże płyty granitowe, a na korytarzu wejściowym mniejsze płyty skalne.
Wieloboczna komora składa się z siedmiu słupów, które mają wysokość 8 metrów, ale też można tam znaleźć mniejsze płyty o wysokości 2 metrów, które tworzą korytarz o długości 12 metrów oraz szerokości 1,5 metra.
Z kolei rolę dachu pełni siedmiometrowa płyta, która leży na nasypie, a na zachodnim krańcu jest opadnięta.
- Kromlech Almendres
Został on zbudowany między końcem VI a III tysiąclecia p.n.e. i jest jednym z największych, ale też najważniejszych zabytków megalitycznych na świecie.
Wszystko tutaj jest ułożone w kształcie koła albo elipsy, a znajduje się tam 95 monolitów granitowych.
Kromlech Almendres wzniesiono w trzech etapach.
Trzy koncentryczne okręgi monolitów, które mają kształt jajka, powstały we wczesnym neolicie.
Z kolei zespół dwóch nieregularnych elips powstał w okresie środkowego neolitu.
Natomiast w ostatniej części neolitu doszło do zmodyfikowania obu ogrodzeń do takiego kształtu, jaki zachowały do dzisiaj.
Monolity mają przeważnie owalny kształt, ale jest tam również wiele megalitów, czyli większych kamieni, które mają falliczną formę.
Jeden z tych kamieni jest bardzo duży i jest ściśle związany z kromlechem, ale został od niego odizolowany i nazywa się Almendres Menhir.
Do dzisiaj nie ma pewności odnośnie tego, jaka była funkcja kromlechów, ale przypuszcza się ich silną więź z rolnictwem oraz hodowlą.
Profesor José Hermano Saraiva, który jest jednym z najważniejszych historyków Portugalii, uważał, że taka impregnacja ziemskiego łona kamiennymi fallusami, była kultem zapłodnienia ziemi z myślą o kultywacji.
Niektóre z kamieni mają wytłoczone dekoracje, mające związek z orką oraz hodowlą bydła, które określane są mianem pastorałek, a są to ryciny w kształcie laski pasterskiej.
Kromlech z Almendres odkrył w 1964 roku badacz Henrique Leonor Pina, który pracował nad mapą geologiczną Portugalii.
W 2015 roku ogłoszono go pomnikiem narodowym i dzisiaj jest częścią obwodu megalitycznego w Évorze i Alentejo.
- Menhir Almendres
Ma on surowy wygląd, który całkowicie jest pozbawiony jakichkolwiek zdobień.
Jest to pojedynczy kamień, który można znaleźć blisko Évory w Portugalii.
Pochodzi z lat 5000 – 4000 p.n.e. i znajduje się na wysokości około 4 metrów.
Poza tym istnieje lokalna legenda związana z tym menhirem, która mówi, że ten menhir jest grobowcem zaczarowanej mauretańskiej księżniczki.
Księżniczkę można zobaczyć tylko raz w roku, jak czesze włosy w przeddzień São João.
⇒ Czytaj także: TAJEMNICZE MEGALITY Z MINORKI
♦ Chcesz wciąż poznawać więcej tajemnic świata? ⇒ KLIK
