Park Narodowy Skamieniałego Lasu znany jest głównie ze swoich skamieniałości, a przeważnie powalonych drzew, które rosły w epoce triasu ery mezozoicznej, czyli około 225 milionów lat temu. Gdzie dokładnie znajduje się ten park i co można jeszcze tam zobaczyć?
Położenie Parku Narodowego Skamieniałego Lasu
Park ten znajduje się w hrabstwie Navajo oraz Apache w północno-wschodniej Arizonie.
Jego nazwa związana jest z tym że znajdują się w nim duże złoża skamieniałego drzewa.
Ma on 900 kilometrów kwadratowych, poprzez co obejmuje półpustynny step oraz silnie zerodowane i kolorowe nieużytki.
Dawni mieszkańcy
W tym parku najwcześniej mieszkańcy pojawili się przynajmniej 8 000 lat temu.
Następnie około 2 000 lat temu w okolicy tej zaczęto uprawiać kukurydzę, a potem zaczęto budować domy w miejscu, które później miało stać się parkiem.
Potem mieszkańcy rozpoczęli budowę naziemnych mieszkań, które nazywane były pueblos.
Jednak klimat, który zaczął się zmieniać, spowodował, że ostatnie takie pueblos zostało opuszczone około 1400 r. n.e.
Skamieniałości
W późnym triasie ery mezozoicznej dochodziło do tego, że zwalone drzewa, które leżały w korytach rzecznych w miejscu, w którym powstał park, były okresowo zasypywane osadami, zwierającymi popiół wulkaniczny.
Następnie woda gruntowa rozpuszczała krzemionkę, czyli dwutlenek krzemu z popiołu i niosła ją do kłód, a tam dochodziło do powstawania kryształów kwarcu, które zaczęły stopniowo zastępować materię organiczną.
Śladowe ilości tlenku żelaza, a także innych substancji w połączeniu z tą krzemionką doprowadziły do powstania przeróżnych kolorów w skamieniałym drewnie.
Znajdująca się tam większość kłód w czasie skamieniałości, zachowała swoją pierwotną formę zewnętrzną, ale za to straciła swoją strukturę wewnętrzną.
Pomimo tego niewielka część kłód, a także większość skamieniałych kości zwierząt, które się tam znajdują, ma komórki oraz inne przestrzenie, a te komórki i przestrzenie są wypełnione minerałami, jednak nadal zachowują swoją pierwotną strukturę organiczną.
Natomiast inna materia organiczna została zachowana w tym parku jako skamieniałości kompresyjne, a chodzi tu o liście, nasiona, szyszki, ziarna pyłku, małe łodygi, zarodniki oraz szczątki ryb, owadów i zwierząt.
Bardzo duża część skamieniałego drewna, którą można tutaj znaleźć, jest z wymarłego drzewa iglastego Araucarioxylon arizonicum, a do tego niektóre skamieniałości drewna, które znaleziono w północnej części parku są z drzew Woodworthia arizonica oraz Schilderia adamanica.
Zostało zidentyfikowane przynajmniej dziewięć gatunków drzew z Parku Narodowego Skamieniałego Lasu, ale wszystkie one już wymarły.
Poza drzewami w parku można również znaleźć inne skamieniałości.
Na przykład jest to Chinle, które uważane jest za jedno z najbogatszych na świecie złóż kopalnych późnego triasu, a znajduje się w nim ponad 200 taksonów roślin kopalnych.
Do tego w parku było wiele skamieniałych kręgowców, np. duże gady, które są podobne do krokodyli, a nazywane są fitozaurami, a także duże płazy, które są podobne do salamandry – nazywane są Koskinonodon oraz wczesne dinozaury.
Z kolei do kręgowców kopalnych zaliczane są ślimaki słodkowodne oraz małże.
Zainteresowanie skamieniałym drewnem
Pod koniec XIX wieku wzrosło zainteresowanie turystyczne oraz handlowe skamieniałym drewnem, co zaczęło niepokoić mieszkańców regionu.
Już w 1895 roku ustawodawstwo terytorialne Arizony poprosiło o utworzenie skamieniałego leśnego parku narodowego – z taką prośbą zwrócono się do Kongresu USA.
Jednak prośba nie została zaakceptowana i w 1906 roku prezydent Theodor Roosevelt podpisał ustawę o starożytności, która została wykorzystana do stworzenia Narodowego Pomnika Skamieniałego Lasu jako drugiego pomnika narodowego.
Potem w 1962 roku pomnik ten stał się parkiem narodowym.
Następnie zostały wyznaczone w parku obszary dzikiej przyrody, czyli miejsc, gdzie działalność człowieka jest ograniczona.
Natomiast w 2004 roku George W. Bush podpisał ustawę, która pozwalała na ewentualną rozbudowę parku z 378 km2 do 884 km2.
Jednak kradzież skamieniałego drewna nadal jest dużym problemem.
W parku tym znajduje się straż, ale też są płoty i znaki ostrzegawcze, a także jest groźba grzywny, to i tak szacuje się, że około 12 ton drewna kopalnego jest kradzione każdego roku ze Skamieniałego Lasu.
Flora i fauna
W 2005 roku przeprowadzono badanie, które wykazało, że w parku jest 447 gatunków flory, z czego 57 jest inwazyjnych.
Park ten znany jest głównie ze swoich skamieniałości oraz zerodowanych jałowych terenów, ale i tak jego głównym środowiskiem jest półpustynny step.
Przez wiele lat był on chroniony przed rozwojem oraz nadmiernym wypasem, a dzięki temu ma one jedne z najlepszych łąk, jakie można znaleźć w północno-wschodniej Arizonie.
Dominujące rośliny w parku, to trawy, których jest ponad 150 gatunków, a wiele z nich pochodzi z regionu.
Wśród tych traw są również gatunki kwitnące, czyli wiesiołek, lilia mariposa i len błękitny, a także krzewy, np. szałwia, krzew solny i szczotka królika.
Z większych roślin są, np. wierzby i topole.
Ze zwierząt w Skamieniałym Lesie można zobaczyć: zające, kojoty, rysie oraz lisy, a także ponad 16 rodzajów jaszczurek i węży.
Poza tym zidentyfikowano tutaj siedem gatunków płazów, które znane są z tego, że nie piją wody, ale absorbują ją przez skórę, która jest przepuszczalna.
Do tego jest tam zidentyfikowanych 216 gatunków ptaków.
⇒ Czytaj także: PARK NARODOWY PIRYNU – BUŁGARSKA SIEDZIBA BOGA PIORUNÓW
♦ Chcesz wciąż poznawać więcej tajemnic świata? ⇒ KLIK
