Mont Blanc to marzenie wielu alpinistów, którzy niejednokrotnie, narażając życie, próbują wejść na tę górę. Ryzyko, które ponoszą, czasami może być śmiertelne, ale i tak idą dalej na sam szczyt. Dlaczego ta góra tak zachwyca i kusi alpinistów wspinaczką?
Położenie i wysokość
Mont Blanc inaczej nazywany jest Dachem Europy, a jest położony na granicy francusko – włoskiej w Alpach Graickich i jest to właśnie najwyższy szczyt Alp.
W pobliżu tej góry znajdują się takie miejscowości, jak: francuskie Chamonix, Les Houches, Saint-Gervais-les-Bains, a także włoskie Courmayeur.
Góra Mont Blanc zbudowana jest głównie ze skał krystalicznych i tworzy rozbudowany masyw, który rozcięty jest licznymi dolinami glacjalnymi.
Jest to dość młody i stale rosnący masyw górski, gdyż wysokość tej góry zmienia się o kilka metrów, co jest związane z grubością czapy lodowej, która pokrywa szczyt.
Najpierw wysokość góry zmierzono w 1863 roku i miała wysokość 4807 m n.p.m. i taka wysokość była podawana na mapach do końca XX wieku.
Jednak na początku XXI wieku postanowiono mierzyć wysokość szczytu, co dwa lata.
W 2001 roku szczyt ten miał wysokość 4810,40 m n.p.m, a w 2003 roku już 4808,45 m n.p.m.
Natomiast w 2007 roku znowu miała wysokość 4810,90 m n.p.m., a w 2017 roku wysokość wynosiła 4808,72 m n.p.m.
Pierwsze zdobycie Mont Blanc
Takim inicjatorem, który podjął próbę zdobycia Mont Blanc, był szwajcarski przyrodnik z Genewy, czyli Horacy Benedykt de Saussure, który po raz pierwszy Chamonix odwiedził w 1760 roku i wtedy widział z bliska Mont Blanc.
Góra ta zainspirowała go, ponieważ wiedział, że jeszcze nikomu nie udało się jej zdobyć i w związku z tym ustalił nagrodę pieniężną dla tej osoby, która, jako pierwsza, odnajdzie drogę na szczyt Mont Blanc.
Sam razem z M. Th. Bourritem podejmował próby zdobycia szczytu, ale nieudane.
Jednak po raz pierwszy Mont Blanc udało się zdobyć 8 sierpnia 1786 roku o godzinie 18.23, a dokonał tego miejscowy poszukiwacz kryształów z doliny Chamonix – Jacques Balmata oraz doktor Michel Paccarda.
Natomiast de Saussure udało się zdobyć Mont Blanc prawie rok później, a dokonał tego w towarzystwie swojego służącego i 18 miejscowych przewodników.
Kobiety, które zdobyły Mont Blanc
Pierwszą kobietą, która stanęła na wierzchołku Mont Blanc, była Marie Paradis, a było to 14 lipca 1808 roku.
Wtedy miała 30 lat i mieszkała w Chamonix.
Jednak dla niej wejście to było bardzo trudne, gdyż została prawie siłą wciągnięta przez swoich towarzyszy.
Natomiast pierwszą kobietą, która zdobyła Mont Blanc o własnych siłach, była Henriette d’Angeville, a było to dopiero 4 września 1838 roku.
Pierwszy Polak na Mont Blanc
Pierwszym Polakiem, który stanął na Mont Blanc był Antoni Malczewski.
Udało mu się tego dokonać z jedenastoma przewodnikami – 4 sierpnia 1818 roku.
Jako drugi na szczycie znalazł się Karol Hoppen z sześcioma przewodnikami i dużą grupą tragarzy, a było to w 1838 roku.
Mont Blanc w literaturze
Góra Mont Blanc została uwieczniona przez Juliusza Słowackiego w „Kordianie”, jako dach świata, ale też miejsce, które jest najwyższe kosmicznie, czyli „posąg świata”.
Na szczycie autor postawił Kordiana i pod koniec drugiego aktu wygłasza on na Mont Blanc monolog w nawiązaniu do Wielkiej Improwizacji z III części „Dziadów” Adama Mickiewicza.
Ciekawostki o Mont Blanc
Pod masywem Mont Blanc w 1965 roku wybudowano tunel, który łączy Francję z Włochami.
Kolejka linowa wjeżdża na znajdującą się w masywie Mont Blanc Aiguille du Midi.
Natomiast obserwatorium meteorologiczne i astronomiczne znajduje się na wysokości 4347 metrów.
Przyszły prezydent USA, Theodore Roosevelt, w 1886 roku prowadził ekspedycję na szczyt Mont Blanc.
Pilot Henri Giraud w 1960 roku wylądował na wierzchołku, który miał długość tylko 30 metrów.
Warunki na Mont Blanc
Góra ta słynie ze zmieniającej się ciągle pogody, której załamania wiele razy pokrzyżowały plany wspinającym się alpinistom.
Zdarzają się też przypadki, że dochodzi do zabłądzenia w chmurach, upadków do szczelin lodowcowych, a nawet śmierci z wychłodzenia.
Mont Blanc wymaga od wspinaczy umiejętnego posługiwania się sprzętem alpejskim oraz umiejętności asekuracji.
Kiedy najlepiej wejść na szczyt?
Teoretycznie na szczyt można wejść przez cały rok, ale poza sezonem letnim może to być naprawdę trudne.
Od października do maja temperatury spadają tam poniżej – 20 stopni Celsjusza, a schrony są nieczynne.
Sezon wspinaczki na Mont Blanc trwa od czerwca do września włącznie.
Drogi, które prowadzą na Mont Blanc
Droga Gouter – jest to najpopularniejsza droga, którą wybiera większość wspinaczy, ale chociaż jest najłatwiejsza, to i tak jest ryzyko.
Jest tam duże zagrożenie, które jest spowodowane spadającymi kamieniami, a będąc już na grani szczytowej, jest duże ryzyko upadku na stronę włoską, ale nie ma dużego zagrożenia szczelinami.
Droga 3M – nazwa jej oznacza Drogę Trzech Gór: Mont Blanc du Tacul, Mont Maudit oraz Mont Blanc.
Droga Włoska – jest drogą trudniejszą i rzadziej wybieraną, która jest odpowiednia dla bardziej doświadczonych oraz samodzielnych wspinaczy.
Grands Mulets – podejście tą drogą prowadzi lodowcem i ma się przystanek w schronisku Grands Mulets na wysokości 3051 metrów.
Jaki potrzebny jest sprzęt?
Niezbędne będzie wyposażenie zimowe.
Podstawą są raki i czekan, no i oczywiście trzeba umieć je obsługiwać.
Trzeba mieć również zestaw odpowiednich ubrań, czyli ciepła bielizna, warstwa termiczna, np. cienka bluza plus sweter puchowy, a do tego kurtka i spodnie przeciwwiatrowe.
Niezbędne są też ciepłe rękawiczki i czapka, a do tego buty wysokogórskie, które umożliwią wpinanie raków półautomatycznych.
Do tego wszystkiego potrzebny będzie też kask, uprząż i lina, a także karabinki oraz okulary i to okulary lodowcowe z filtrem 4, które chronią przed wpadaniem promieni słonecznych z boku i dołu.
