MEHMED II ZDOBYWCA, CZYLI KRWAWY WŁADCA I PODSTĘPNE ZDOBYCIE KONSTANTYNOPOLA

MehmedII.jpg
Mehmed II fot.shutterstock.com

Mehmed II zwany Zdobywcą był sułtanem, który już jako chłopiec zasłynął swoimi podbojami i umiejętnościami przywódczymi. Choć rzadko się o nim wspomina, a historycy dość często pomijają jego sukcesy, na kartach historii zapisał się jako jeden z najwybitniejszych dowódców wojskowych. Oto historia człowieka, który zdobył Konstantynopol.

Mehmed II Zdobywca – pochodzenie

Mehmed II urodził się 30 marca 1432 roku w Edirne jako czwarty syn Murada II i jego żony niewolnicy – Hüma Hatun.

Jego ojciec nie był zbytnio zadowolony z narodzin kolejnego potomka, ponieważ miał już trzech synów.

W szczególności wielką miłością i uwielbieniem obdarzał Alladina („lepiej urodzonego”), dlatego też zupełnie nie angażował się w proces wychowania i edukacji Mehmeda II.

Twierdził, że ma godnych następców na stanowisko sułtana i najmłodszy syn nie potrzebuje żadnego wsparcia.

Sytuacja zmieniła się, gdy najpierw umarł najstarszy syn Murada II – Ahmed, a następnie Alladin.

Wtedy władca zainteresował się niewykształconym dwuletnim synem.

Posłał go na nauki do Amasyi do najlepszych nauczycieli.

Młody Mehmed uczył się przyrody, matematyki, filozofii, architektury oraz religioznawstwa.

Te ostatnie zainteresowania nie podobały się jego ojcu ani poddanym, ponieważ Mehmed wykazywał zainteresowanie chrześcijaństwem.

Gdy zmarł jego najstarszy brat, został ponownie sprowadzony do Edirne, by tym razem jako jedyny możliwy następca tronu, zaczął się uczyć panowania bezpośrednio od ojca.

Następca tronu

Po abdykacji Murada II w sierpniu 1444 roku Mehmed II jako 12-letni chłopiec został następcą tronu.

Jego opiekunem był wezyr Halil Pasza.

Młody, ambitny władca od małego uwielbiał opowieści o różnych podbojach, dlatego wciąż marzył o zdobyciu Konstantynopola.

Władzę na tronie pełnił do września 1446 roku i już w tym okresie zaplanował prawdziwą walkę o podbicie tego ważnego imperium.

 

mehmedII.jpg
Inside the Yedikule Fortress in Istanbul, Turkey fot.shutterstock.com

 

Jednak przez kilka następnych lat żył w cieniu swojego ojca, który tak naprawdę wciąż sprawował pieczę nad wszystkim.

W 1448 roku wraz z ojcem brał udział w II bitwie na Kosowym Polu.

Na tron powrócił ostatecznie 3 lutego 1451 roku, kiedy umarł Murad II.

Wydał wtedy rozkaz zabicia wszystkich pozostałych braci i ich żon, aby nikt nigdy więcej nie zagrażał jego pozycji.

Zdobycie Konstantynopola

Krótko po ponownym objęciu tronu sułtan Mehmed II rozpoczął intensywne przygotowania do podbicia Konstantynopola.

Zaczął od wzniesienia twierdzy Rumeli Hisar nad Bosforem, której zadaniem było odcięcie stolicy Cesarstwa od dostaw dostarczanych drogą morską.

Miejscowa ludność nazywała fortecę Bogaz Kesen, czyli Podrzynacz Gardeł.

Prawdziwe oblężenie rozpoczęło się 6 kwietnia 1453 roku.

Miasto ostrzeliwano z artylerii, ale wciąż dostępu do niego broniła potężna bizantyjska flota stacjonująca u zatoki Złotego Rogu.

Wspaniałomyślny i przebiegły sułtan szybko opanował sytuację.

Rozkazał swoim żołnierzom, aby przyciągnęli turecką flotę do bram Konstantynopola drogą lądową, umieszczając je na specjalnych platformach.

Tym chytrym planem szybko znalazł się u bram miasta i zablokował bizantyjskie dostawy.

 

konstantynopol-mehemedII.jpg
Fall of Constantinople in 1453. Captured by Mehmet. Panorama Museum 1453, Istanbul, Turke fot.shutterstock.com

 

Pomimo liczebnej przewagi armii sułtanowi długo nie udało się zgromić Bizantyjczyków.

Ostateczny szturm miał miejsce w 53. dniu oblężenia.

W swoim planie Mehmed II Zdobywca założył, że najpierw zmęczy żołnierzy broniących mury walką ze słabo uzbrojonymi najemnikami, a potem wyśle bardziej wyszkolone oddziały.

Kiedy jednak i te zostały odparte, sułtan postanowił sam na czele elitarnej piechoty janczarów wyruszyć pod mury miasta.

Ten krok pozwolił mu osiągnąć zwycięstwo.

29 maja 1453 roku jako 21-letni władca Imperium Osmańskiego Mehmed II zdobył Konstantynopol i tym samym zakończył erę Cesarstwa Bizantyjskiego, zmieniając nazwę stolicy nowego państwa na Istambuł.

Dalsze sukcesy

Mehmed II Zdobywca słynął z tego, że wiedział, jak zjednywać sobie ludzi.

Gdy zdobywając Konstantynopol, wszedł za mury miasta, usłyszał rozmowy mieszkańców i słynne zdanie: „lepszy turecki turban od cesarza lub papieża”.

Umiejętnie wykorzystał poglądy poddanych i ku ich radości wprowadził wolność religijną.

 

mehmedII-Konstantynopol.jpg
Konstantynopol dawniej fot.shutterstock.com

 

Dalsze lata panowania Mehmeda II opierały się na zdobywaniu ostatnich terenów Cesarstwa Bizantyjskiego, Wenecji, Serbii, Bośni, Albanii, Wołoszczyzny, Mołdawii, Chanatu Krymskiego i miasta Kaffa oraz emiratu Karamanidów.

Kolejnymi celami był podbój Italii i Otranto.

Przegraną walkę odbył na Rodos, gdzie po 89 dniach oblężenia armia sułtana przegrała i wróciła w obliczu poniesionej klęski.

Ostatnim marzeniem Mehmeda II było podbicie Egiptu, ale tego już za swojego życia nie doczekał.

Zmarł 3 maja 1481 roku podczas wyprawy w obozie wojskowym pod Gebze w miejscu zwanym Cesarską Łąką.

Grobowiec Mehmeda II Zdobywcy znajduje się w Istambule w meczecie Faith i zwieńczony jest napisem, którego pragnął sam sułtan: „Zamierzałem podbić Rodos i podporządkować sobie Italię”.

Ważne osiągnięcia

Bez wątpienia największym osiągnięciem w życiu Mehmeda II Zdobywcy był podbój Konstantynopola.

Władca ten podczas swojego trzydziestoletniego panowania zasłynął ponadto z innych osiągnięć, m.in.:

• W głównej mierze przyczynił się do stworzenia Imperium Osmańskiego, wprowadził w nim złoty wiek.
• Doprowadził do tego, że w chwili jego śmierci państwo liczyło 2 214 000 m2 powierzchni.
• Zorganizował regularną armię turecką.
• Stworzył kodeks prawny „Kanunname”.
• Wydał rozporządzenia dotyczące zasad funkcjonowania administracji miejskiej i państwowej.
• Wprowadził zasady organizacji handlu.

Ciekawostki z życia sułtana

Na temat życia osobistego sułtana Mehmeda II Zdobywcy nie wiadomo zbyt wiele.

Źródła historyczne podają kilka ciekawych i intrygujących faktów.

Sułtan był ponoć człowiekiem upartym i mściwym.

Gdy ktoś mu się sprzeciwił lub zrobił coś wbrew jego woli, potrafił odpłacić mu się aż za bardzo.

Podobno to on wydał prawo Fatiha, które głosi, że: „Gdy któregokolwiek z moich synów Bóg obdarzy sułtanatem, słuszne jest, aby jego bracia z uwagi na zachowanie przyrodzonego porządku, zostali zabici”.

Pomimo swej zawziętości potrafił być także szczodry, zwłaszcza gdy ktoś był wobec niego przychylny.

Mehmed II ponoć bardziej od kobiet wolał mężczyzn.

Matka, z którą miał bardzo dobry kontakt, stworzyła mu nawet harem, lecz ten zamiast korzystać z cielesnych uciech, wolał politykę, książki i swój ukochany pałacowy ogród, który osobiście pielęgnował.

 

mehmedII-Konstantynopol.jpg
Konstantynopol hipodrom stary widok z obelisku i obelisk Teodozjusza Walled. fot.123rf.com

 

Pomimo tego, sułtan oficjalnie miał cztery żony: Turczynkę – Sitti Hatun, rozwiązłą – Gulsah Hatun, ulubienicę jego alkowy – Emine Gulbahar Hatun oraz mściwą i okrutną – Cicek Hatun.

Miał czterech synów, którzy się go bardziej bali niż cenili: Bajazyda II, Mustafę (ulubieńca, którego wybrał na swojego następcę), Cema i Korkuta oraz córkę sułtankę Gevherhan.

Synowie podobno nie rozumieli tego, jak ojciec może otaczać się relikwiami innej religii, dlatego też sądzili, że jest niewierzący.

Mehmed II Zdobywca zasłynął jako odważny i zdeterminowany władca oraz wybitny wojskowy dowódca.

Pomimo bardzo młodego wieku udało mu się osiągnąć niebywały sukces, a i tak z niewiadomych przyczyn jego osoba jest praktycznie pomijana na kartach historycznych podręczników.

Książkę SULTAN MEHMET II (de) Kupisz tutaj kliknij

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

Komentarze