Księga Soyga została napisana w XVI wieku, prawdopodobnie jako traktat o magii. Jeden z dwóch znanych egzemplarzy tej księgi posiadał znakomity mistyk, okultysta i uczony z dworu Elżbiety I – John Dee. Zakłada się, że alchemiczne symbole zakodowane w dziwnym rodzaju alfabetu – być może odmianie hebrajskiego – służyły renesansowemu odkrywaniu tajemnic alchemii i magii.
Mistyk na tropie złamania szyfru
John Dee był szanowanym przez szlachtę i rodzinę królewską Elżbiety I uczonym, okultystą i mistykiem, który w zasobach swej obszernej biblioteki posiadał tajemniczą, XVI-wieczną Księgę Soyga.
Chociaż większość tekstu księgi była napisano po łacinie, to obecność różnych niezrozumiałych wstawek w innym języku i zagadek numerycznych sprawiła, że odszyfrowanie jej zawartości przerosło samego Johna Dee.
Dlatego też o pomoc poprosił człowieka o nazwisku Edward Kelley, który był medium i mistykiem kontaktującym się z duchami i aniołami za pośrednictwem kryształu.
Edward Kelley podczas jednego z jego długich seansów spirytystycznych nawiązał kontakt z archaniołem Urielem.
Sam Dee zapytał go wówczas, czy książka znajdująca się na półce w jego dużej bibliotece ma jakąś szczególną wartość.
Uriel stwierdził, że tekst dotyczy czasów przed życiem Adama i stworzeniem Ewy oraz że tylko archanioł Michał jest w stanie dokładnie zinterpretować to dzieło.
Nie wiadomo, czy John Dee próbował kontaktować się przez medium z archaniołem Michałem, ponieważ archanioł Uriel wyjawił mistykowi, że ten, kto rozszyfruje treść i znaczenie tajemniczej księgi umrze w ciągu 2 lat.
Treść Księgi Soyga
Księga Soyga składa się z 36 sekcji, w których opisanych jest wiele tematów.
Czwarta sekcja, na przykład, omawia cztery podstawowe żywioły – ogień, powietrze, ziemię i wodę – oraz sposób ich rozprzestrzeniania w całym wszechświecie.
Piąta sekcja omawia średniowieczne humory (płyny): krew, flegmę, czerwoną żółć i czarną żółć.
W księdze znajdują się także szczegółowo opisane astrologiczne znaki zodiaku przypisane do konkretnej planety.
Natomiast od 26 sekcji zaczyna się długi tekst przeznaczony „dla dobrego zrozumienia powszechnego zła”.
Renesansowy traktat o magii czy coś więcej?
Chociaż tekst księgi w większości jest napisany po łacinie, to jednak nie jest ona tak łatwa do przetłumaczenia, jakby się to mogło wydawać.
Księga Soyga wydaje się zawierać inny rodzaj alfabetu – być może odmianę hebrajskiego z alchemicznymi symbolami zakodowanymi wewnątrz.
Sama księga przez stulecia znana była tylko z odniesień zamieszczanych w innych dokumentach.
Manuskrypt odzyskany w 1994 roku po tym, jak przez czterysta lat, od kiedy Dee rzekomo sprzedał go za gotówkę, nikt go nie widział, uważany jest obecnie za jeden z najbardziej kłopotliwych tekstów do rozszyfrowania z XVI wieku.
Historycy, którzy próbowali przetłumaczyć łacińskie zapisy, twierdzą, że Księga Soyga omawia wierzenia renesansowej magii i identyfikuje postaci różnych aniołów i demonów.
Dodatkowo tekst jest pełen symboli numerycznych, które wielu uczonych interpretuje jako nawiązanie do liczb używanych w żydowskiej, mistycznej praktyce Kabały.
Każde z tych odkryć sprawia, że rozszyfrowanie tekstu, jego znaczenia i celu jest nieuchwytne dla naukowców, lingwistów i okultystów z całego świata.
Co więcej, symboliczne, numeryczne i specyficzne komentarze alchemiczne w tekście wciąż pozostają tajemnicą, której nie można odczytać.
Nieznany jest również autor dzieła oraz znaczenie samego tytułu księgi.
Pojawiły się komentarze sugerujące, że słowo „Soyga” jest ananimem (wyrazem czytanym wspak) greckiego słowa „Agyos”, oznaczającego „święty”.
Dzieło jednak do dziś pozostaje wielką zagadką.
