Dolina Loary to miejsce, które zachwyca swą niepowtarzalnością i wyjątkowością. Kto jeszcze tam nie był – powinien pojechać tam chociaż raz i zobaczyć któryś z zamków, a nawet kilka. Planując tam wyjazd i chcąc zobaczyć wszystkie zamki, na pewno nie wystarczy nam jeden dzień. Na Dolinę Loary warto poświęcić więcej czasu i pozachwycać się pięknem, które będzie nas tam otaczało.
Dolina Loary i jej wyjątkowość
Dolina Loary jest to historyczna kraina, na terenie której znajduje się ponad 300 renesansowych i średniowiecznych zamków, a także pałaców powstałych w dobie oświecenia, które znajdują się nad Loarą oraz jej dopływami.
Ze względu na swoje położenie oraz kuchnię za taką turystyczną stolicę tego regionu uznawane jest Tours, a na drugim miejscu znajduje się Angers.
Dolina Loary inaczej nazywana jest „Ogrodem Francji” oraz „Kolebką języka francuskiego”, a o wyjątkowości tej doliny decydują przepiękne miasta, wioski, liczne zamki, a nawet produkowane w regonie wino i sery.
2 grudnia 2000 roku środkowa część doliny, czyli pomiędzy ujściami Maine oraz Sully-sur-Loire, została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
W dolinie tej mieszkano już w czasach galijskich, ale przyczyną powstawania tych przepięknych budowli była koncepcja rezydencji, która pojawiała się po powrocie Walezjuszów z wojen w Italii.
Poprzez to Karol VIII, Ludwik XII czy Franciszek I zaczęli naśladować włoski styl życia, gdzie o potędze władzy królewskiej świadczył przepych, elegancja oraz kultura.
Większość zamków w Dolinie Loary pochodzi z epoki renesansu, a zostały zaprojektowane przez włoskich artystów dla królów oraz arystokratów francuskich.
Jest również kilka zamków, które pochodzą z okresu wczesnego średniowiecza.
W czasie rewolucji francuskiej część zamków została zniszczona albo splądrowana, a ich właściciele ponieśli śmierć na gilotynie.
Natomiast podczas I i II wojny światowej niektóre zamki służyły, jako kwatery dowódcze niektórych armii.
Dzisiaj niektóre z tych zamków, które pozostały w rękach prywatnych, służą ich właścicielom, jako ich miejsce zamieszkania.
Niektóre z nich zostały przerobione na hotele lub pensjonaty, a jeszcze inne zajmują władze lokalne różnych szczebli.
Natomiast inne są w gestii rządu francuskiego i są udostępniane dla turystów, jako muzea.
Jeśli już pooglądamy całą Dolinę Loary, to warto rozejrzeć się za serami i winem.
W każdej wiosce czy miasteczku można znaleźć winnicę oraz osoby, które robią sery.
Warto wiedzieć, że Dolina Loary jest trzecim regionem winiarskim Francji.
Można tam spróbować wina białego, czerwonego, różowego, musującego i słodkiego.
Jeden zamek piękniejszy od drugiego
W Dolinie Loary jest ponad 300 zamków, ale od którego zacząć zwiedzanie, gdy każdy z nich wygląda interesująco?
A może zacząć od…
Oto kilka wybranych zamków z Doliny Loary.
Zamek Château de Chenonceau
Nazywany jest on bardzo często „Zamkiem Dam”, ponieważ to panowanie kobiet nadało mu dzisiejszy kształt.
Rządziły tutaj: Katherine Briçonnet, Diana de Poitiers oraz królowe Katarzyna Medycejska, Ludwika Lotaryńska, a także Louise Dupin i Marguerite Pelouze.
W 1913 roku zamek kupił Henri Menier, który był właścicielem fabryki czekolady, a teraz jego rodzina zarządza tym zamkiem.
Poza tym dookoła zamku znajdują się piękne ogrody, po rzece można pływać kajakami lub statkiem.
Zamek ten usytuowany jest nad rzeką Cher, która jest jednym z dopływów Loary, a jego początki sięgają XIII wieku, kiedy to znajdowała się tutaj gotycka warownia z przylegającym do niej młynem.
Budowla ta stanowiła własność członków szlacheckiego rodu Marques.
Potem w 1513 roku nowy właściciel Thomas Bohier razem z żoną Katherine Briçonnet dokonał diametralnej przebudowy tego zamku.
Do pracy przy nim zatrudnił włoskich mistrzów, którzy zaprojektowali przepiękną czworoboczną rezydencję z wieżyczkami, która wspierała się na kamiennych filarach o dno rzeki.
W wyniku tego po starej budowli została tylko okrągła wieża.
Następnie zamek został przejęty przez króla Franciszka I w 1535 roku, a już 10 lat później nowym właścicielem był Henryk II Walezjusz, który podarował zamek swojej faworycie Diane de Poitiers.
Dzięki niej zamek ten został otoczony parkiem krajobrazowym, ale też kazała wybudować most, który będzie zamek z drugim brzegiem rzeki.
Kiedy zmarł Henryk II Walezjusz zamek zaczął spełniać rolę letniej rezydencji królewskiej dla księżnej Katarzyny Medycejskiej.
Organizowała ona tutaj wystawne bankiety oraz huczne bale.
Kazała również wybudować dwupiętrową galerię we włoskim stylu.
Potem przyszła rewolucja francuska, którą zamek przetrwał w praktycznie nienaruszonym stanie.
Kolejną właścicielką zamku w 1863 roku stała się Marguerite Pelouze.
Za jej czasów zaniedbany zamek został poddany gruntownej renowacji, a prace ukończono w 1878 roku i ponownie zaczęto organizować bale.
Dziś zamek ten jest jednym z najczęściej odwiedzanych.
Zamek w Angers
Angers jest to miasto w zachodnio – środkowej Francji, które znajduje się w pobliżu ujścia rzeki Maine do Loary, a nad brzegiem rzeki jest przepiękny średniowieczny zamek.
Początki tego zamku sięgają X wieku, kiedy została tam wzniesiona pierwsza warowania, która zaraz potem stała się siedzibą książąt andegaweńskich.
Dwa stulecia później, czyli w czasach panowania Ludwika IX (1214 – 1270), miasto razem z zamkiem zostały gruntownie rozbudowane oraz ufortyfikowane.
Wtedy też zostały wzniesione mury, które otaczają twierdzę i są to przeszło 950 metrowe mury obronne, a także 17 cylindrycznych wież.
Każda z tych wież miała 18 metrów średnicy, ale też rozmieszczone naprzemiennie otwory strzelnicze.
Do kolejnej rozbudowy zamku doszło w połowie XVI wieku, kiedy to miastem rządził książę Ludwik I Andegaweński, a potem powiększono fosę, a zamek jeszcze bardziej został przystosowany do celów obronnych.
W następnych latach warownię wykorzystywano do różnych celów, najpierw pełniła funkcję cytadeli, a potem garnizonu wojskowego, a jeszcze później w jej murach funkcjonowało więzienie.
II wojna światowa to był bardzo tragiczny okres dla tego zamku, ponieważ zostały wtedy zniszczone prawie wszystkie zabudowania zamkowe i dzisiaj w obrębie murów jest tylko rozległy skwer, a także kaplica zamkowa, ale też jest tam kilka niewielkich zabudowań, w których funkcjonuje muzeum.
Natomiast w osuszonych fosach założono ogrody kwiatowe.
Zamek Chambord
Chambord jest to niewielka miejscowość w centralnej Francji, która położona jest nad rzeką Cosson, czyli około 6 km od prawego brzegu Loary.
Znajdujący się tam zamek, jest zamkiem renesansowym, który został wzniesiony w XVI wieku z inicjatywy ówczesnego króla Francji, czyli Franciszka I Walezjusza.
Jego głównym projektantem był architekt Domenico da Cortony.
Niektórzy przypuszczają, że wpływ na kształt zamku miał również Leonardo da Vinci, który przez pewien okres był zatrudniony na dworze króla Francji.
Zamek dużo kosztował, więc z tego powodu prace zostały przerwane, a potem zaczął następnie popadać w ruinę.
Zamek został uratowany od całkowitego zniszczenia przez Gastona Orleańskiego, który mieszkał w nim, aż do śmierci, czyli 1660 roku.
Później zamkiem zainteresował się Ludwik XIV, który zlecił gruntowną renowację wnętrz, uregulowanie przepływającej rzeki, a także stworzenie tarasów ogrodowych.
Dzisiaj zamek ten jest jednym z największych zamków, jakie można spotkać w Dolinie Loary.
Zamek ten został zbudowany na planie prostokąta, a konstrukcją nawiązuje do gotyckich średniowiecznych twierdz.
Na jego dachu umieszczono wiele wieżyczek oraz kominów, które z oddali wyglądają, jak miniaturowe miasto.
W zamku znajduje się 440 komnat, które są połączone 75 klatkami schodowymi.
Przedstawione tutaj trzy zamki to tylko kropla w morzu zamków, jakie można znaleźć w Dolinie Loary.
