Angkor Wat jest jedną z największych budowli sakralnych, jakie kiedykolwiek zbudowano. Uważa się ją za najpiękniejszą świątynię nie tylko w Kambodży, ale i na całym świecie. Pierwotnie zbudowana jako hinduska świątynia poświęcona bogu Wisznu, została przekształcona w XIV wieku w świątynię buddyjską. Dziś jest to miejsce światowego dziedzictwa UNESCO, które widniej na narodowej fladze Kambodży.
Spuścizna Imperium Khmerów
W głębi północno-zachodnich terenów Kambodży znajduje się Angkor – wciśnięta w dżunglę stolica starożytnego Imperium Khmerów.
Miasto to znane było z setek kamiennych świątyń.
Jego populacja w szczytowym momencie mogła liczyć nawet ponad milion osób, co czyniło je największym miastem na świecie aż do rewolucji przemysłowej.
Najważniejszą i najpiękniejszą świątynią całego kompleksu Angkor jest świątynia Angkor Wat („Świątynia Miejska”) zbudowana ku czci hinduskiego boga Wisznu między ok. 1113 a 1150 r. przez Surjawarmana II i obejmująca obszar około 200 hektarów.
Świątynia ta stała się znana Europejczykom dopiero w 1861 roku za sprawą francuskiego badacza Henriego Mouhota, co wywołało wielką furorę wśród archeologów i poszukiwaczy skarbów.
Najpiękniejsza świątynia świata
Angkor Wat to ogromna trójpoziomowa piramida usytuowana na wyspie otoczonej szeroką na 200 m i głęboką na 4 m fosą.
Jest uważana za jedną z najpiękniejszych świątyń starożytnego świata.
Główne wejście Angkor Wat znajdowało się na zachodzie (kierunek związany z Wisznu).
Była to wielka, kamienna grobla, ze strażnikami w postaci kamiennych lwów.
Niedawno archeolodzy znaleźli pozostałości ośmiu wież wykonanych z piaskowca i laterytu przy zachodniej bramie.
Prawdopodobnie wieże te są pozostałościami sanktuariów, które były używane przed całkowitym skonstruowaniem Angkor Wat.
Na wschód od świątyni znajdowało się drugie, skromniejsze wejście.
Sercem świątyni była centralna wieża ze stromymi schodami, na której szczycie znajdowała się złota statua Wisznu.
W ostatnim czasie odkrycia archeologiczne ujawniły w jednej z komnat w wieży płaskorzeźb przedstawiające tradycyjny zestaw khmerskich instrumentów muzycznych.
Największe wrażenie kompleksu Angkor Wat robią właśnie wszystkie liczne reliefy.
Najciekawsze, umieszczone w centrum przedstawiają wyjątkowe portrety 1796 kobiet.
Badacze wciąż są zaintrygowani tym, w jakim celu je tam wyryto.
Na uwagę zasługuje również długi na 900 metrów kamienny „arras”, na którym widnieje prawie 20 tysięcy postaci przedstawiających realistyczne sceny z eposów indyjskich Ramajany i Mahabharaty, jak również życie dworu.
Wszystkie płaskorzeźby wyróżniają się wielkim kunsztem wykonania i subtelnym pięknem swej istoty.
Cel budowy Angkor Wat
Budowa Angkor Wat była ogromnym przedsięwzięciem, które wymagało ciężkiej i starannej pracy.
Aby utworzyć fosę wokół świątyni, wydobyto 1,5 miliona metrów sześciennych piasku i mułu, co wymagało pracy tysięcy osób jednocześnie.
Budynki stawiano z twardego materiału zwanego laterytem, który z kolei został pokryty miękkim piaskowcem, używanym do rzeźbienia reliefów.
Bloki z piaskowca wydobywano z kolei na wzgórzach Kulen, około 30 km na północ od miejsca budowy.
Badania pokazują, że do transportu bloków do Angkor Wat wykorzystano kilometry specjalnie tworzonych kanałów.
Pod centralną wieżą znajdował się szyb, który prowadzi do komory, w której w 1934 roku archeolodzy znaleźli m.in. dwa kawałki kryształu i dwa listki złota.
Chociaż Angkor Wat jest poświęcony Wisznu, cały cel budowy świątyni wciąż jest przedmiotem dyskusji.
Naukowcy próbują rozwiązać zagadkę prochów Surjawarmana II.
Przypuszczają, że jego grób mógł znajdować się w tej samej komorze, w której odkryto elementy złota i kryształu.
Eleanor Mannikka autorka szczegółowej publikacji o Angkor Wat uważa, że świątynia pełniła ważną funkcję obserwatorium astronomicznego.
Sugeruje m.in., że kilkanaście księżycowych linii pokrywa się z wieżami Angkor Wat, dzięki czemu podczas długich i wyrazistych nocy w Kambodży, kiedy gwiazdy wypełniały każdy centymetr czarnego nieba, kapłani astronomowie stojąc na długiej zachodniej grobli, rejestrowali ruchy księżyca odbijające się na świątynnych wieżach.
Jak widać Angkor Wat to kolejne imponujące miejsce, które dowodzi temu, że w przeszłości istniały bardziej zaawansowane cywilizacje, niż nam się wydaje.
Ciekawostka: w jednej ze świątyń kompleksu Angkor – świątyni Ta Prohm – malowniczo oplecionej korzeniami i gałęziami drzew, kręcono sceny do filmu „Tomb Raider” z Angeliną Jolie.
